مسئله یادگیری های شب امتحان
سلام. احتمالا همه ما تجربه این را داریم که در طول ترم تحصیلی، سراغ یک درس نرفته ایم و شب قبل امتحان به مرور درس پرداختیم و روز بعد هم در امتحان نمره قبولی گرفته ایم…
البته خودمان هم خوب میدانیم که این کار اشتباهی است. در واقع این کار روحیه یادگیری را در ما تضعیف می کند. اما پرسش اینجاست که چه عواملی سبب تضعیف روحیه یادگیری و درس خواندن های شب امتحان در فرزندان ما می شود؟ و راهکارهای برطرف کردن این مشکل چه چیزهایی هستند؟
جایگاه معلم در شکل گیری روحیه یادگیری
یک بخش از این مسئله ریشه در تبیین اهمیت یادگیری درس توسط معلم دارد. یعنی معلم باید جایگاه درس و موضوع را در مخاطب خودش تبیین کند. این خیلی مهم است. خود شما نگاهی به گذشته بیاندازید. حتما به خاطر می آورید که معلم هایی که توانستند اهمیت درس خودشان را در ذهن شما تبیین کنند، چه میزان در اشتیاق شما برای مطالعه آن درس تاثیر داشته اند.
مثلا ما معلم تاریخی داشتیم که می گفت: «شما به من بگویید چه چیز تاریخ نیست تا من به شما بگویم تاریخ چیست!» و یا معلم فیزیکی داشتیم که به ما می گفت انسان از زمانی که از خواب بیدار می شود تا زمانی که حرکت می کند (مکانیک) تا آخر شب، هرکاری می کند با مباحث درس فیزیک سر و کار دارد!
وقتی معلم ها بتوانند جایگاه درس شان به خوبی در ذهن دانش آموز مشخص کنند، دیگر نگران درس خواندن دانش آموزان نخواهند بود. در این موارد حتی دانش آموزان به صورت خودجوش، منابع مرتبط خارج از کتاب درسی را هم مطالعه می کنند.
نقش هدفمندی دانش آموز در روحیه یادگیری او
اما بحث بسیار مهم دیگر، این است که خود دانش آموزان باید در زندگی شان هدف داشته باشند. هدفمندی و چشم اندازی نویسی، از ضرورت هایی که باید در فرزندان ما وجود داشته باشد. اما حقیقت این است که متاسفانه امروز کمتر دانش آموزی هدفمند است.
امروزه وقتی ما می گوییم «هدف» فقط یک شغل در ذهن دانش آموزان تداعی می شود. آن هم فقط چند شغل معروف جامعه. 90 درصد والدین، فرزندانشان را برای سه رشته تاپ آماده می کنند. پس بقیه هستی و جامعه چه می شود؟!
ما تقریبا با یک نوع پوچ گرایی مزمن نامحسوس مواجه هستیم. در چنین فضایی، فرزندان شما با چه انگیزه ای باید تلاش کنند که یادگیرنده باشند؟
کوچکترین اعمال شما زمینه تربیت است
وقتی دانش آموز بداند که درس ریاضی به او کمک می کند که فکر منطقی پیدا کند و اندیشه ورزی اش تقویت شود، او نگاه متفاوتی به این درس پیدا می کند.
دانش آموز باید بداند اینکه به موقع سر امتحان حضور یابد، موجب شکل گیری نوعی تعهد و تربیت در وجود او می شود که او را برای مسئولیت های آینده اش آماده می کند.
زمانی که در نظام آموزشی ما، مدیر، مدرس و دانش آموز، همه در مسیر هدفمندی قرار بگیرند، در میابند که حتی کوچکترین کار آنها تاثیر دارد و زمنیه تربیت است.
