چقدر از ذهنتان کار می کشید؟
ذهن ما یک سیستم پیچیده است که خداوند آنرا در اختیار ما قرار داده است. این سیستم تا زمانی که ما زنده ایم، شبانه روز به ما سرویس می دهد. حتی شب ها وقتی ما خواب هستیم قسمت نیمه هشیار ذهن ما مشغول به کار است.
خوب شما یک سیستم پیشرفته را در اختیار دارید که حتی یک لحظه هم از کار نمی ایستد، شما چقدر از این سیستم کار می کشید؟ مگر این ذهن مرکب ما نیست؟ چرا سوار آن نمی شوید تا جلو بروید؟
دنیا مرکب است نه مقصد
آنچه در این دنیا در اختیار ما قرار گرفته مرکب ماست نه مقصد ما. خطای بزرگ ما انسان ها زمانی رخ می دهد که به جای اینکه سوار این مرکب بشویم، آن را به عنوان هدف خود تعیین می کنیم.
زمانی که دنیا می شود هدف ما، ما خودمان را خرج رسیدن به دنیا می کنیم. در حالی که قرار بود این دنیا بشود مرکب ما برای رسیدن به هدف. ما به این دنیا آمده بودیم که دنیا و امکانات آنرا خرج رسیدن به اهدافمان کنیم اما خودمان را خرج دنیا کردیم!
جایگاه دنیا کجاست؟
آن چیزی که مهم است، هدف و چشم انداز ماست. ما زمانی به چشم انداز خودمان می رسیم که مجموعه امکاناتی که در اختیار داریم را در مسیر آن به سوخت برسانیم.
دنیا سوخت انسان است. انسان به دنیا نیامده که بسوزد تا دنیا تولید کند؛ این دنیا است که می سوزد تا انسان تولید کند. به عبارت دیگر ابزار آلات دنیای باید در خدمت رشد و کمال انسان و حرکت او به سمت چشم اندازهایش باشند. نه اینکه انسان تلاش کند صرفا جهت آباد کردن دنیای خودش.
راهبرد درست چیست؟
راهبردی که در این نوشتار مطرح شد، یکی از قوی ترین الگوها در حرکت انسان است. امام علی (ع) نیز در سخنانشان بارها به این راهبرد تاکید کرده اند و فرموده اند که دنیا مقر ما نیست، معبر ماست. دنیا هدف نیست، بلکه یک تجارت خانه است. دنیا محصول حرکت ما نیست بلکه مزرعه آخرت است و …
