چرا مهارت های زندگی ما به عمل در نمی آیند ؟
تصور کنید: در موقعیتی بحرانی قرار گرفته اید. کار مهمی از شما می خواهند در حالی که زمان کم دارید و هیچکس برای کمک پیش شما نیست. تنها چند ساعت برای اینکه آن کار را یاد بگیرید و به انجام برسانید فرصت دارید. چه می کنید؟ آیا تسلیم می شوید یا تمام همت خود را بکار می گیرید و انجام می دهید؟
تمام پاسخ همین جاست! وقتی چیزی را بر اساس اضطرار و ضرورت یاد بگیریم طبیعتاً به کار می آید یا به عبارت بهتر به دردمان می خورد.
در حالی که بیشتر مهارت هایی که ما یاد می گیریم چون از روی ضرورت نبوده ، به عمل هم نرسیده است.
مبنا را چگونه بفهمیم؟
به زنجیره زیر دقت کنید و به خاطر بسپارید.
تمامی انتخاب های ما براساس یک نیاز، سپس بر مبنای پاسخ به آن و تامین آن صورت می گیرد.
اینجا مبنا، معنا پیدا می‌کند، مبنا قرار نیست بلکه مواجهه است، مبنا حل مسئله است، تنظیم، اندازه‌گیری (تقدیر) و تدبیر درست است. اگر این مسیر به درستی طی شود، «تربیت» شکل می گیرد.
فطرت انسان، قدرشناسی است
اگر قدر خود را بشناسیم، به تمامی علوم رسیده ایم. برای رسیدن به خدا اول باید به خودمان برسیم.
قدر، اول اندازه ما را مشخص می کند. بعد برنامه ما را تنظیم می‌کند و سپس ارزش مان را تعیین می کند و انسانی که با قدر خودش حرکت کند، تقدیر و اندازه هایش را بشناسد، «طبیعی» است چون در فطرت ما این گونه است.
قدر از نظر شما
آیا شما تاکنون کوشیده اید قدر خود را بشناسید؟ چه راهکارهایی برای این کار پیشنهاد می کنید و فکر می کنید اگر قدر خود را بشناسید چه ثمراتی برای شما خواهد داشت؟