مشکل جدی نبودن تصمیمات
سلام. مشکلی که در این نوشتار به آن پرداخته می شود، جدی نبودن تصمیم ماست. برای همه ما پیش می آید که برخی تصمیمات را می گیریم اما به آن ها عمل نمی کنیم، یا شروع می کنیم اما سریع آنرا رها می کنیم.
البته این مشکل رایجی است که این روزها اکثر افراد جامعه به آن مبتلا هستند. اما راهکار غلبه بر این مشکل چیست؟
راهکار چیست؟
راهکار جدی شدن تصمیمات «نیاز» است. یعنی زمانی که شما نسبت به یک موضوعی احساس نیاز داشته باشید، تصمیم جدی تری در ارتباط با آن می گیرید.
نکته خیلی مهم در این رابطه این است که شما بتوانید مابین نیاز و خواسته فرق بگذارید. خواسته های شما همان نیازهای شما نیستند! این نکته ای است که کمتر کسی به آن توجه می کند. برخی افراد فکر می کنند خواسته های آنها همان نیازهای آنها هستند. اما اینطور نیست.
یک وقت هست که شما مثلا می گویید من فلان چیز را می خواهم. مثلا دوست دارم فلان ماشین مدل جدید را داشته باشم. خوب این خواسته است و ضرورت چندانی در شما ایجاد نمی کند. یک زمان هم هست که شما می گویید من برای رفت و آمد درون شهری با خانواده ام به یک اتوموبیل نیاز دارم. در اینجا شما با یک نیاز واقعی مواجه هستید که در شما احساس ضرورت ایجاد می کند و در نتیجه تصمیم شما در این زمینه جدی تر خواهد شد.
نیازتان را روشن کنید!
وقتی شما با یک نیاز شفاف سر و کار داشته باشید که ضرورت آنرا به خوبی متوجه هستید، دیگر جدی نبودن تصمیم معنی پیدا نمی کند. حالا نیاز شما در هر زمینه ای که باشد تفاوتی ندارد. مثلا ممکن است شما یک دوربین خریده باشید و بخواهید از آن در کارتان استفاده کنید. حالا شما نیاز به آموزش دارید. در نتیجه تصمیم می گیرید کتابی در ارتباط با چگونگی کارکرد آن دوربین تهیه کنید.
نکته مهم این است که به اندازه ای که نیازتان برای خودتان روشن و واقعی باشد، به عمل نزدیک تر خواهید بود. پس شما دوستان عزیز نیازهایتان را جدی بگیرید، آنها را شفاف کنید وبر مبنای آنها تصمیماتی جدی بگیرید.