کی می توانیم یک انسان را بشناسیم؟
برای همه ما پیش آمده که بعد از سال ها آشنایی و رفت و آمد با یک نفر، طی یک اتفاق متوجه می شویم که اصلا او را نمی شناخته ایم! شاید شما هم شنیده باشید که خوی حقیقی انسان ها را در سفر می توانید بشناسید.
اما در یک گزاره کامل تر می توان گفت که انسان ها را می توانیم در بلاها، مصیبت ها، سفرها، مشکلات مالی و یا مریضی ها بشناسیم. انسان را باید در فتنه ها شناخت.
نقاط ضعف تان را در بلاها می شناسید
استاد عزیزی می گفت که بَلا، تازیانه سلوک انسان است. در واقع، بَلا، نقش نوعی چکاپ را برای ما ایفا می کند؛ چکاپی که در آن می توانید نقاط ضعف خودتان را شناسایی کنید.
ما در آزمایشگاه خون می دهیم تا بیماری های احتمالی موجود در خون خودمان را شناسایی کنیم. گرفتار بلا شدن نیز نقش نوعی آزمایش را دارد که در آن می توانیم نقاط ضعف خودمان را شناسایی کنیم.
جمع نشان دهنده نقاط ضعف شماست
یکی دیگر از مراجع برای شناسایی نقاط ضعف خودمان، جمع ها هستند. گاهی اوقات ما فکر می کنیم جمع ها می توانند موجب ایجاد فساد در ما شوند در حالی که در حقیقت، جمع ایجاد کننده نقاط ضعف در درون ما نیست بلکه نشان دهنده آن است. یعنی جمع تنها نقاط ضعف درون ما را به خودمان نشان می دهد.
فرار از جمع هنر نیست!
گروهی از افراد از جمع ها فراری هستند. این افراد معمولا در صحبت هایشان می گویند: «من نه برای کسی ضمانتی کردم و نه خودم را درگیر مشکلات کمک به دیگران کردم … پدرم به من وصیت کرد به کار کسی کاری نداشته باشم تا استرسی به قلبم وارد نشود و …»
چنین افرادی معمولا افراد معتبری هم می شوند اما این افراد در حقیقت هیچ جایی اعتبار خودشان را خرج نکرده اند و خودشان را با هیچ چالشی درگیر نکرده اند. اگر شما خودتان را با چالش ها درگیر کنید تازه متوجه می شوید که چند مرده حلاج هستید و متوجه نقاط ضعف خودتان می شوید.
البته هدف ما این نیست که شما بی گدار به آب بزنید ولی توصیه می کنیم که فرزندتان را پاستوریزه بار نیاورید؛ اجازه بدهید فرزندتان با مسئله هایش درگیر شود تا نقاط ضعف او شناسایی شود.
