جایگاه لذت در زندگی ما
سلام. حتما شما هم برخی شعارهای امروزی را شنیده اید که تاکید می کنند فقط باید کاری را انجام دهیم که از آنها لذت میبریم.
- به نظر شما جایگاه لذت در زندگی ما کجاست؟
- آیا ما آفریده شده ایم که از زندگی لذت ببریم؟
- یا برعکس آیا دین با لذت بردن از زندگی مشکلی دارد؟
- آیا ما فقط باید کاری هایی را انجام دهیم که دوستشان داریم؟
در این نوشتار از دیدگاهی منطقی به پاسخ این پرسش ها می پردازیم.
دوست داشتن ها را باید مدیریت کرد
در یک دعا از مناجات پانزده گانه مفاتیج میخوانیم که: خداوندا، استغفار میکنم از هر لذتی که در آن لذت یاد تو نبود…
به نظر شما از دل این دعا کدام خط مشی را میتوان برای زندگی دریافت کرد؟
از این دعا می توانیم بفهمیم که ما باید دوست داشتن هایمان را مدیریت کنیم. در این دعا از خداوند می خواهیم که دوست داشتن را به ما یاد بدهد. باید از خدا حُب او را بخواهیم. دوست داشتن های ما باید در دایره دوست داشتن های خداوند باشد.
این اولین اصلی است که ما باید در انجام کارهایی که دوستشان داریم رعایت کنیم. اما آیا ممکن است کسی خدا را دوست نداشته باشد؟
زکام فکری!
اگر کسی پیدا شد که یک چیز خوب را دوست نداشت احتمالا زکام فکری گرفته است! آیا شما تاکنون کسی را دیده اید که یک خوراکی خوشمزه را دوست نداشته باشد؟ مثلا کسی را دیده اید که بگوید شیرینی دوست ندارد، یا اینکه مثلا شیشلیک بخورد و بگوید تلخ است یا بگوید اصلا نمی تواند شربت بنوشد؟
اگر شخصی با این ویژگی ها را ببینید مطمئن میشوید که او مریض است. اگر کسی هم پیدا شود که خدا را دوست نداشته باشد یا از مفاهیم مرتبط با خدا و مسیر الهی خوشش نیاید احتمالا گرفتار مریضی شده است. مگر ما مریضی فکری و روحی نداریم؟!
زندگی بر مدار دوست داشتن
زندگی اگر فقط در مدار دوست داشتن قرار بگیرد یک زندگی ضعیف خواهد بود. اما امروز دقیقا همین زندگی ضعیف دارد تبدیل به الگوی موفقیت می شود!
پاسخ درست به پرسش ها ابتدای این نوشته در مورد لذت بردن در زندگی این است:
زندگی نباید فقط در مدار لذت ها قرار بگیرد اما ما قرار است از زندگی مان لذت ببریم.
این دو با هم خیلی تفاوت دارند. ما فقط کارهایی را انجام نمیدهیم که دوستشان داریم. گاهی برای رسیدن به هدف و انجام کار درست لازم است کارهایی را انجام دهیم که در نگاه اول برای ما لذت بخش نیستند اما چون کار درست هستند باعث می شوند ما از انجام دادن آنها شاد باشیم.
مرجع شناخت شاخص دوست داشتن کجاست؟
در این نوشته به این اصل اشاره کردیم که ما باید کارها و کسانی را دوست داشته باشیم که خداوند را دوست دارند. این یکی از شاخص های دوست داشتن بود. اما شاخص های دوست داشتن را در کجا می توان یافت؟
در حقیقت ما شاخص های درست دوست داشتن را به غیر از درگاه اهل بیت و معصومین در هیچ کجای دیگر نمی توانیم پیدا کنیم.
