چرا از مسیر خدا دور می شویم؟
چه می شود عده ای پدید می آیند که چنان مسیر را به اشتباه می روند که رو به روی مسیر حق قرار می گیرند درحالی که خودشان را حق میدانند؟!
مثلا چه می شود عده ای با نام خدا و پیغمبر به جنگ امام حسین (ع) می روند؟
علتش این است: انسان باور نمی کند که جهل دارد…
آیا باور کرده ایم که جهل داریم؟
به نظر شما چه چیزی 72 تن از یاران امام را تا آخرین نفس در کنار ایشان نگه داشت؟ پاسخ این است که یاران امام فهمیدند که گرفتار جهل هستند در نتیجه تصمیم گرفتند امام را رها نکنند.
به بیان بهتر، یاران امام فهمیدند که خودشان به خودی خود، جهل دارند و برای اینکه بتوانند بزرگتر شوند، به امام نیاز دارند. آنها فهمیدند باید با امامی بمانند که از جهل به دور است.
آیا شما میدانید که دچار جهل هستید یا فکر می کنید که خوب می توانید هر درست و غلطی را از هم تشخیص دهید؟
خودشناسی این است!
انتهای دعای جوشن صغیر، یک سجده زیبا هست، حتما متن این سجده را بخوانید. مفهوم این دعای زیبا این است که ما ضعیف هستیم، ما در جهل هستیم و باید به خدا پناه ببریم. باید به علم ولی خدا پناه ببریم. این خودشناسی حقیقی است.
خودشناسی همان شناخت ضعف ها و دردهای ماست. به همین جهت هم درک و فهمیدن اینکه ما جهل داریم، خودش قدم بزرگی در مسیر خودشناسی است.