چه شد که استعدادهایمان را محدود کردیم؟
آیا شما فرد با استعدادی هستید؟ اصلا به نظر شما تعریف استعداد چیست و چه کسانی افراد با استعدادی هستند؟
متاسفانه تعریف نادرستی از استعداد در ذهن ما شکل گرفته است. ما استعدادهایمان را محدود کرده ایم به بخشی از استعدادها که جنبه شغلی و کارکردی دارند.
ما کلمه استعداد را در حصار این تفکر اشتباه قرار داده ایم و این موجب می شود که به صورت ناخودآگاه برخی از افراد را کم استعداد بدانیم.
به عنوان مثال، فردی را تصور کنید که بخشی از هوش او به اندازه سایر افراد فعال نباشد، مثلا هوش ریاضی ضعیفی داشته باشد. ما نباید این فرد را «کم استعداد» بدانیم چرا که استعداد واقعی انسان استعداد هدایت است.
تشخیص با استعداد بودن یک فرد الزاماً وابسته به استعدادهای کارکردی او نیست.
آیا استعدادهای هوشی بی اهمیت هستند؟
استعدادهای هوشی نیز می توانند در هدایت افراد گاهی موثر واقع شوند. مثلا ممکن است یک نفر بتواند به کمک علم ریاضی، دیگری را با جهان هستی آشنا بکند و موجب بشود که او به نظم خالق ایمان بیاورد.
البته با کمک هوش ریاضی هم نمی شود تمام افراد را هدایت کرد. کسی که هوش ریاضی قوی تری داشته باشد زودتر می تواند این مفاهیم را جذب کند اما طبیعتاً کسی که استعداد ریاضی نداشته باشد با این وسیله هدایت نمی شود.
در مجموع می توان گفت که استعدادهای هوشی و کارکردی اگر با نگاه «هدایت محور» مورد استفاده قرار بگیرند می توانند مفید و ارزشمند باشند.
همه انسان ها استعداد خداگونه شدن را دارند
ما باید به استعداد انسان ها از منظر ترکیب نگاه کنیم. همه انسان ها استعداد خداگونه شدن را دارند چرا که استعداد خداگونه شدن به ترکیب وابسته است.
کسانی که برخی از افراد دیگر را کم استعداد یا بی استعداد می دانند اصالت انسان را به اجزا میدانند؛ در حالی که در این دیدگاه اصالت انسان با ترکیب است و همانطور که گفته شد با این دیدگاه همه انسان ها پتانسیل خداگونه شدن را دارند.
