سلام. در مجموعه ای از نوشتارهای گذشته، از باب های مختلف به ضرورت و کاربردهای تربیت اجتماعی اشاره کرده ایم، از الگوهای تربیت اجتماعی در دفاع مقدس گفته ایم و… اما شاید هنوز برای بسیاری از ما این سوال وجود داشته باشد که مصداق های تربیت اجتماعی در زندگی روزمره ما چه چیزهایی هستند؟!
در این نوشتار، ابتدا مصداق های تربیت اجتماعی در زندگی روزمره را بررسی می کنیم و سپس به اهمیت اخروی آن اشاره ای مختصر می نماییم.
مصداق ها
اینکه ما در روابط اجتماعی مان یاد بگیریم عهده داری کنیم، بارهای به زمین افتاده را برداریم، در امور خیر از یکدیگر سبقت بگیریم همگی جزئی از مصداق های تربیت اجتماعی هستند.
البته مصداق های بزرگتر آنرا نباید از یاد ببریم. ما باید یاد بگیریم بصیرت اجتماعی داشته باشیم، باید اعتماد به نفس و عزت نفس ملی مان را تقویت کنیم تا اجتماع آهنگ واحد بزند؛ امت اسلامی باید به یک وحدتی رو بیاورد. اینها می تواند زمینه ساز حرکت های والا تری باشد.
تربیت اجتماعی شامل همه شعائر دینی ما در ارتباط با دیگر انسان ها است. ما باید امانت داری را تجربه کنیم. بر روی پیمان هایمان نسبت به یکدیگر وفادار باشیم، تزاور داشته باشیم یعنی به زیارت همدیگه بریم. تلاقی داشته باشیم یعنی به ملاقات همدیگر برویم. در روایت های دینی ما تاکید شده که با یکدیگر مذاکره کنید، با یکدیگر ملاقات کنید، همدیگر را تزاور کنید یعنی وزیر هم باشید.
مصداق های تربیت در اجتماع همینقدر ساده و قابل تشخیص اما مهم و تاثیر گذار هستند. ما باید بار یکدیگر را برداریم نه اینکه باری بشویم بر دوش دیگری. در کل مباحثی که در ارتباطات ضروری هست را باید رعایت کنیم از جمله ادب، اخلاص، عفو و بخشش و مباحث دیگر…
قدر شما، بی نهایت است
رعایت تمام این مصداق های تربیتی منوط به این هست که شما در ابتدا قدر خودتان را بشناسید. استمرار خودتان را بفهمید. بفهمید که شما برای یک بی نهایت خلق شدید. بنابراین شمایی که برای یک بی نهایت خلق شده اید باید خیلی کارها را بکنید.
تربیت اجتماعی یک نوع بار جمع کردن برای آخرت است. در واقع شما باید روی تک تک آدم ها سرمایه گذاری کنید اما این سرمایه گذاری برای خودتان است:
ان احسنتم، احسنتم لانفسکم
