آیا می توانیم نقاط ضعف کوچک را نادیده بگیریم؟
همه ما خواه ناخواه با نقاط ضعف کوچک و بزرگ خودمان آشنا هستیم. انسانی که به دنبال رشد و تعالی معنوی یا حتی مادی خودش باشد، قطعاً به دنبال رفع نقاط ضعف خودش حرکت می کند.
زمانی که پای اصلاح نقاط ضعف به میان می آید، تعداد زیادی از افراد فکر می کنند که نقاط ضعف کوچک شان تاثیر چندانی در زندگی شان ندارد و بهتر است آنها را رها کنند و به نقاط ضعف بزرگتر خودشان بپردازند.
در این نوشتار به بررسی درست یا غلط بودن این دیدگاه می پردازیم.
شدیدترین گناه کدام است؟
در قسمتی از نهج البلاغه می خوانیم: أَشَدُّ الذُّنُوبِ مَا اسْتَخَفَّ بِه صَاحِبُهُ أَشَدُّ الذُّنُوبِ مَا اسْتَخَفَّ بِه صَاحِبُهُ
یعنی شدیدترین گناه، آن گناهی است که شما آنرا جدی نمی گیرید؛ بیشترین گناه همان گناهی است که شما آنرا خفیف می شمارید. یکی از مهمترین نقاط ضعف ما انسان ها نوع مواجهه ما با معصیت است، یعنی ما فکر می کنیم معصیت های کوچک مهم نیستند. در حالی که ما در حدیثی از پیامبر اکرم (ص) می خوانیم که:
يا أَبَا ذَرٍّ لا تَنْظُرْ إِلَى صِغَرِ الْخَطِيئَةِ وَلَكِنِ انْظُرْ إِلَى مَنْ عَصَيتَ: اى اباذر! نگاه به كوچكى گناه مكن؛ بلكه نگاه به عظمت خدايى كن كه او را عصيان مى كنى.
بنابراین ما باید نقاط ضعف کوچک خودمان را نیز جدی بگیریم.
کوچکترین نقطه ضعف می تواند شما را از کار بیاندازد!
این رویکرد را باید در زندگی خودتان جدی بگیرید که کوچکترین نقطه ضعف ممکن است شما را از کار بیاندازد. لازم نیست که حتما یک حادثه عجیب پیش بیاید. گاهی اوقات یک میخ کوچک، یک ماشین بزرگ را از کار می اندازد یا اینکه یک هواپیمای بزرگ به خاطر یک فنر از حرکت باز می ایستد.
فراموش نکنید که شش هزار سال نقطه قوت عبادت شیطان را یک کبر از بین برد. در آخر می توانیم نتیجه گیری کنیم که نقاط ضعف کوچک می توانند سر بزنگاه ها ما را زمین بزنند؛ بنابراین باید آنها را جدی بگیریم.
