اطلاعات ، عامل یا مانع حرکت؟
در قسمت قبل درباره مواجهه با رشد روزافزون اطلاعات ، علوم و فناوری صحبت کردیم . اینکه با یک جستجوی ساده در گوگل به حجم زیادی از دانش و معلومات دست پیدا می کنیم . حال این سوال اهمیت پیدا میکند که آیا این بار سنگین اطلاعات در عمل ، مانع حرکت ماست یا عامل حرکت ؟
با یک بررسی اجمالی می توان فهمید که این حجم اطلاعات به تنهایی عامل حرکت ما نشده و بعضاً مانع حرکت هم هست .
توقف حرکت یا آموزش؟
آیا هم اکنون که اطلاعات کسب می کنیم و خروجی نداریم یا بعبارت دیگر عمل نمی کنیم ، باید روند آموزش را متوقف کنیم ؟ آیا حضور در همایش ها ، سخنرانی ها ، برنامه ها و کارگاه ها اشتباه است؟ قطعا این کار درستی نیست و ما ناچاریم با پیشرفت تکنولوژی و علوم مختلف ، پیش برویم .
مثل ماهی شناگر باشیم
هیچ ماهی تا بحال غرق نشده ، چرا؟
چون ماهی ها دارای سیستم کنترل هستند که آنچه را نیاز دارند از آب می گیرند و خفه نمی شوند .
نکته مهم اینجاست . ماهی ها از ما باهوش تر و ماهرتر نیستند. ما باید مثل ماهی شنا کنیم و هر آنچه را که «نیاز» داریم ، بگیریم .
چگونه شنا کنیم؟
قبل از هر کلاس یا دوره آموزشی و یا همایش و سخنرانی و حتی قبل از مطالعه یک کتاب ، تعدادی سوال طرح کنیم . سوالاتی منطبق با همان موضوع .
وقتی سوالات مشخص باشد ، دقیقا دنبال همان جواب ها می گردیم . مثل آشپزی که چند وسیله کاربردی اش نیست و بدنبال همان حرکت میکند . یا مکانیکی که برای تعمیر ماشین بدنبال تهیه قطعه مورد نیاز می رود .
به این سوالات فکر کنید:
از کدام بخش نیاز به ورود اطلاعات جدید داریم؟
از کدام بخش نیاز به فرآوری جدید داریم؟
در کدام بخش نیاز به حلاجی جدید داریم؟
و از کدام بخش نیاز به بازنگری متفاوت داریم ؟
و …. .