برای رفتن به مهمانی خدا آماده ایم؟
سلام. همه ما میدانیم که ماه مبارک رمضان، ماه مهمانی خداست. شما هم ین را میدانستید. درست است؟
خوب حالا ما میخواهیم در این ماه سر سفره خدا برویم. پس لازم است وضع خودمان را بشناسیم. نیازهایمان را بشناسیم:
ما چه نیازهایی داریم؟
با آنچه داریم چه می کنیم؟
چه محرومیت هایی داریم؟
چه محدودیت هایی برای خودمان قائل شدیم؟
چه جاهایی باید محدودیت را می پذیرفتیم و نپذیرفتیم؟
چه جاهایی نباید محدودیت را می پذیرفتیم اما پذیرفتیم؟
کجا باید محدود شویم؟ کجا نباید محدود شویم؟
مثلا در همت ما محدودیتی وجود ندارد اما ما آنرا محدود کردیم. همت ما محدود شده اما زمان ما محدود نشده. با ترکیب نیروها خیلی کارها را میشود کرد و با ترکیب نیروها حتی به بی نهایت می توانیم برسیم. اما ما اینجا خودمان را محدود کردیم.
یعنی آن چیزهایی که داریم را در جای مناسب، به شکل مناسب و از طریق مناسب استفاده نکردیم. پس یک جمع بندی لازم داریم. تا کم کم یک سرکشی بکنیم. ببینیم چه مانع هایی هست از قبیل غرور. اون خودفریبی هایی که داریم. نفاق هایی که خدای ناکرده داریم و …
مثلا اگر ما در روابط مان با خودمان، با دیگران یا با خانواده روراست نباشیم، صداقت نداشته باشیم، خوب اینها آیا به عنوان موانع حرکت ما هست یا نیست؟ به عنوان امراض هست یا نیست؟ مهم هست یا نیست؟
ما فقط جسم نیستیم!
اگر چربی خون ما بالا رود یا کبد ما چرب شود فورا در جهت بهبود خودمان اقدام می کنیم. چرا که میدانیم خطر جدی است و ممکن است ما را به مرز سکته برساند. اما چرا روح مان را جدی نمی گیریم؟ چقدر برای روح مان وقت گذاشته ایم؟
شاید این ماه رمضان بهانه ای باشد برای صرف وقت بیشتر در شناخت روح خودمان و نیازهای آن.