واکنش ما به نگرش های سیستمی دین اسلام

دین اسلام نگرش سیستمی دارد

اگر به بررسی احکام و قوانین دین اسلام و احکام تحریف نشده سایر ادیان الهی بپردازیم متوجه میشویم که ادیان نگرش سیستمی دارند. ادیان با نگرش سیستمی خودشان مشکلات انسان ها در اجتماع را پیش بینی کرده اند و برای جلوگیری از این مشکلات احکامی را وضع کرده اند.

در واقع ادیان الهی نه فقط جامعه، بلکه انسان را هم به صورت یک سیستم می بینند و احکام و قوانینی جهت حرکت صحیح هر دو این سیستم ها وضع کرده اند.

اغلب مشکلات اجتماعی ما ریشه در تفکر خطی دارند. به این معنا که ما تنها به حادثه ها توجه می کنیم در حالی که باید فرایندها را مد نظر قرار دهیم. اتفاقا شاخص های دین ما، شاخص های فرایندی هستند. در ادامه به یک شاخص فرایندی در اسلام اشاره می کنیم که همه ما آنرا می شناسیم.

لیس الانسان الا ما سعی

خداوند در آيه ۳۹ سوره «نجم» می‌فرمايند: ليس للانسان الا ما سعی: برای انسان چيزی جز تلاش و كوشش او نيست

این یک شاخص فرایندی مهم است. خداوند در این آیه بر اهمیت کسب نتیجه تاکید نکردند بلکه بر اهمیت سعی انسان تاکید کردند. چرا که سعی یک فرایند ادامه دار است.

اگر انسان برای سعی ارزش قائل باشد می تواند مسیر طولانیِ تا هدف را طی کند. اما اگر روحیه یک انسان نتیجه محور باشد نمی تواند بدون کسب نتیجه برای مدت زیادی در یک مسیر به حرکت خود ادامه دهد.

به نظر شما در نظام آموزشی ما تا چه میزان به این شاخص اهمیت داده شده است؟ آیا در مدارس ما بر اساس سعی دانش آموزان به آنها نمره داد می شود؟!

وقتی این دست پرسش ها مطرح می شوند ما متوجه می شویم که متاسفانه ما هنوز نتوانسته ایم شاخص های دینی خودمان را در جامعه رواج دهیم.