چرا انجام تکنیک ها بدون راهبرد بی فایده است؟

ویروس همه گیر تکنیک طلبی!

این روزها تکنیک دادن خیلی مد شده است! البته این استقبال مردم از تکنیک های زود بازده است که تدریس مخاطبین و مشاوره مشاورین را تکنیک محور کرده است.

نکته مهمی که در این میان نادیده گرفته می شود این است که این تکنیک ها می توانند به ضرر شما تمام شوند. برای اینکه متوجه شویم تکنیک ها چطور می توانند به ما صدمه بزنند و ما باید چه کار کنیم تا از تکنیک ها به نفع خودمان استفاده کنیم، باید از تفکر راهبردی کمک بگیریم.

نگاه تفکر راهبردی به تکنیک ها

راهبردها بر تکنیک ها تقدم دارند. تکنیک ها به شما می گویند که با فرزندتان دقیقا چگونه صحبت کنید. مثلا می گویند پسرتان را با پیشوند «آقا» صدا بزنید. اما راهبرد می گوید که چرا باید او را اینگونه صدا بزنید.

خوب، چرا باید فرندتان را آقا صدا بزنید؟ به این علت که او تکریم می خواهد. و شما بر اساس اصل تکریم باید با فرزندتان به گونه ای رفتار کنید که این احساس در او ایجاد شود. حالا ممکن است فرزند شما با کلمه «آقا» تکریم نشود! در این صورت شما باید روش دیگری انتخاب کنید. به بیانی باید از راهبرد دیگری برای تکریم او استفاده کنید.

همانطور که در این مثال دیدیم، تفکر راهبردی ما را از رعایت بی چون و چرای یک تکنیک معاف می کند. در عوض به ما نشان می دهد که مسئله ما چیست و راهکار درست حل آن چیست.

مهم این است که ما اصل را که در این مثال، تکریم فرزند هست، بدانیم. کیفیت تحقق تکریم برای مخاطب را هم بدانیم. حالا گاهی این کیفیت مشترک است، مثلا فرزند شما هم با کلمه «آقا» تکریم می شود. و گاه مشترک نیست. اما این نوع نگاه است که مهم است.