نقش معلم در تربیت اجتماعی
زمانی که صحبت از تربیت اجتماعی می شود، نقش معلم بی بدیل است. یعنی معلم است که انسان می سازد. این نقش اهمیت بسیاری دارد در نتیجه به مهارت بسیاری هم نیاز دارد.
معلمی که قرار است انسان بسازد، اول باید خودش ساخته شود. یعنی معلم باید مجهز به یکسری خصوصیات و مهارت ها باشد تا بتواند اثر مثبتی روی بچه ها بگذارد. یکی از این ضرورت های معلمی، شرح صدر است که در این نوشتار به آن می پردازیم.
چرا معلم باید شرح صدر داشته باشد؟
کسی که می خواهد به عنوان یک معلم، زمینه های رشد بچه ها را فراهم کند، باید بداند و حواسش باشد که بچه ها اشتباه می کنند، لغزش دارند، نفهمی ها، جهل ها و غفلت هایی دارند، در مقابل بسیاری از مطالب مقاومت می کنند، با توجه به پیش فرض های درونی شان، گاه سنگینی هایی دارند و …
به همین دلیل است که داشتن شرح صدر، برای هر معلمی ضروری است. اما شرح صدر چه مصداق ها و چه کاربردهایی دارد؟
چطور شرح صدر معلم، زمینه ساز تربیت می شود؟
شرح صدر ضرورت معلمی است. تغافل به معنای شتر دیدی ندیدی می تواند یکی از مصداق های آن باشد.
اگر شما معلم هستید باید یاد بگیرید برای بچه ها بستر مناسب تربیت را فراهم کنید. به عنوان مثال، زمینه های تربیت را به گونه ای فراهم کنید که بچه ها یاد بگیرند غیبت نکنند و مهربان باشند. اگر بچه ها مهربان نباشند پشت سر هم حرف می زنند. همین باعث میشود که پیوندهای محبتی میان آنها از بین برود و پناهگاه های آنها نسبت به همدیگر از بین برود.
ادامه این روند باعث می شود انسان ها منفعت محورتر از قبل شوند و پیوندهای محبتی آنها از بین برود. و همه اینها می تواند پیش نیاید، اگر معلمی توانمند، بستر رشد درونی را برای این بچه ها ایجاد کند.
