علم توام با حلم
همه می میدانیم که یادگیری امری ضروری است. اما کمتر کسی به این نکته مهم توجه می کند که ما باید به دنبال یادگیری چه موضوعاتی برویم و به دنبال یادگیری چه موضوعات و علومی نرویم!
پیش از این در نوشتار داشتن حلم در علم آموزی به چه معناست؟ به اهمیت یادگیری بر اساس نیاز اشاره کردیم اما در این نوشتار می خواهیم از یک بعد ضروری دیگر به این مسئله بنگریم.
علت عمل نکردن به دانسته ها
شاید یکی از مهمترین دلایل عمل نکردن ما به دانسته هایمان این باشد که مطالب و مهارت هایی را می آموزیم که مورد نیاز ما نیستند!
اگر ما به دنبال علمی برویم که برای ما نفعی دارد، یکی از خاصیت هایش این است که ما به آن علم و دانسته عمل می کنیم.
فرض کنید که من تصمیم به خرید یک موبایل دارم و شما یک فرد خبره موبایل هستید. من از شما می پرسم که یک موبایل خوب چه ویژگی هایی دارد و شما چه موبایلی را به من پیشنهاد می کنید؟
با توجه به اینکه این موضوع الان نیاز من است حتما از اطلاعاتی که شما به من میدهید استفاده می کنم.
خداوند دوست دارد ما به دانسته هایمان عمل کنیم!
در همین زمینه، حدیث بسیار معناداری هست از امام محمدباقر (ع):
مَن عَمِلَ بما یَعلَم عَلَّمَهُ الله ما لَم یَعلَم
هر کس به آنچه که می داند، عمل کند، خداوند آنچه را که نمی داند، به او خواهد آموخت
از این حدیث، این نکته را در میابیم که با عمل کردن به دانسته ها، خود به خود یک جریان فکری در ما شکل می گیرد و شناخت مداوم در زندگی ما جاری می شود.
آیت الله بهجت هم به این مفهوم تاکید بسیاری داشتند. شاید این حدیث ها و تاکیدها به ما کمک کنند تا متوجه شویم که بحث یادگیری بر اساس نیاز و عمل به دانسته ها چقدر مهم هستند.
