بیایید اشتباهاتمان را بپذیریم!
قدم اول تربیت فرزند از اصلاح خود ما آغاز می شود. اگر می خواهید فرزندتان اشتباهاتش را بپذیرد و آنها را اصلاح کند شما باید ابتدا از خودتان آغاز کنید. این خیلی مهم است؛ از خودتان بپرسید که در چه مواقعی اشتباه کرده اید و آن اشتباهات را بپذیرید.
فرهنگ غلط عدم پذیرش اشتباه
متاسفانه ما شاهد فرهنگ غلطی هستیم که به صورت گسترده در جامعه به چشم میخورد. مثلا در مصاحبه های فوتبالی می بینیم که بازیکنان یا مربی تیم بازنده ادعا می کنند که داور بد بوده، زمین کج بوده، باد می آمده، اصلا توطئه ای در کار بوده و … که موجب باخت آنها شده است.
دقیقا همین فرهنگ را در مدارس هم مشاهده می کنیم. دانش آموزان وقتی نمره امتحانشان بیست می شود، می گویند: «بیست گرفتم» اما زمانی که مثلا شانزده می شوند می گویند: «معلم به من 16 داد!».
با پذیرش اشتباه، بالا می روید!
برخی از افراد فکر می کنند که اگر قبول کنند که اشتباه کرده اند پایین می آیند. این غلط است! شما باید اشتباهتان را بپذیرید و تصمیم بگیرید که آنرا تکرار نکنید تا بالا بروید.
با اشتباه دیگران چگونه برخورد کنیم؟
فرقی ندارد که طرف مقابل شما فرزند شماست یا دوست، همکار و یا …؛ شما نباید دیگران را به خاطر اشتباهشان چوب بزنید. اجازه بدهید یک گزاره بسیار مهم را مطرح کنیم:
«مشکل ما اشتباه کردن نیست بلکه مشکل اصلی ما برخورد اشتباه با اشتباه است!»
اما برخورد درست با اشتباه دیگران چیست؟ این بسته به شرایط، متفاوت خواهد بود؛ یک جاهایی باید تغافل کنید یعنی شتر دیدی ندیدی! یک جاهایی لازم است او را تشویق کنید، در برخی شرایط باید خود شما عذری را در دهان او بگذارید، مثلا اگر لیوانی را شکسته، خودتان بگویید که طبیعی است که او به خاطر خستگی اش لیوان را ندیده است؛ این کار باعث می شود که شخصیت او خرد نشود.
از هیجان دوری کنید
شرایطی که برای برخورد درست با اشتباهات دیگران بیان شد زمانی اتفاق می افتد که ما با خودمان یک ارتباط مستمر داشته باشیم.
برای اینکه بتوانیم نحوه رفتار درست با اشتباهات دیگران را تشخیص دهیم باید از هیجان مداری دوری کنیم.
امروز ما شاهد افزایش هیجان مداری در جامعه هستیم. حتی مشاهده می کنیم که نسل جوان از سبک های مداحی آرامش بخش دور شده و به مداحی های هیجان آور متمایل شده است.
یکی از دلایل اصلی این جریان، هجوم سوالات بسیار به ذهن جوانان است. سوالاتی که پاسخی برای آنها نمیابند و در نتیجه برای فرار کردن از این سوالات به هیجان مداری روی آورده اند.