در جمع ها از چه چیزی صحبت می کنیم؟
خانواده و دوستان شما وقتی یک جا دور هم جمع می شوند از چه چیزهایی صحبت می کنند؟
متاسفانه الان وقتی ما در خانواده ها دور هم جمع میشویم، از بدبختی ها و گرانی ها و یا اینکه چه چیزی خریده ایم و قیمت دلار چند است و .. صحبت می کنیم. البته اینگونه نیست که گفته شود کلا نباید این حرف ها بین ما مطرح شوند! اما نباید این حرف ها، 100 درصد بحث های ما را تشکیل بدهد.
بحث ها چطور می توانند موجب تربیت شوند؟
زمان جنگ گفت و گوهای ما به گونه ای بود که هم تربیتی بود و هم فکری و معنوی بود. همه این ها با هم در بحث ها ما حضور داشتند!
مثلا به یک نفر می گفتیم دیروز چه شد که ناراحتی تو خیلی طولانی شد؟ این چه علتی داشت؟
یا به دوست دیگرمان می گفتیم که دیروز چه شد بعد از بازی فوتبال، از اینکه گل نزدی اینقدر ناراحتی شدی؟ یا اینکه چه شد که گل اول را که زدی، گل دوم را هم خودت زدی و به کس دیگری پاس ندادی؟
یا به عنوان مثال، در یک مورد دیگر که در یک ورزش، کم مانده بود طناب یکی از دوستان پاره شود، از او می پرسیدیم که وقتی طناب داشت پاره میشد، داشتی به چه چیزی فکر میکردی؟ حالا فکرش را بکنید این اتفاق الان بیوفتد… حتما به جای طرح کردن این سوالات تربیتی، می گوییم: شانس آوردی طناب پاره نشد!
یعنی ما هستیم که باید دائما مثل یک شکارچی بگردیم و زمینه های تربیتی را پیدا کنیم.
ماهی گیری بیاموزیم!
در جامعه ما این مدل باب شده است که مردم عادت کرده اند برای تمام مشکلاتشان، مستقیما از یک مشاور یک نسخه بگیرند و انجام دهند.
اما ما مدافع این اصل هستیم که بهتر است مردم خودشان ماهی گیری را بیاموزند نه اینکه ماهی آماده دریافت کنند.
یعنی وقتی یک خانواده به مشاور مراجعه می کند، مشاور یک مقداری به او راهکار معرفی کند و تاحدود زیادی به خود او بیاموزد که چطور می تواند مشکلش را خودش حل کند.
مثلا والدینی هستند که می پرسند برای حل این مشکلی که با فرزندم دارم چیکار کنم؟
خوب ما که نمی توانیم راهکار بدهیم! چرا که نمیدانیم مشکلات دقیقا از کجا آب می خورند. مثلا شاید دو هفته پیش این والدین رفتار اشتباهی با فرزندشان داشته باشند که امروز این مشکل پیش آمده است. در نتیجه ما نمی توانیم بگوییم با فرزندتان چکار کنید…
اما ما می توانیم بگوییم با فرزندتان همفکری کنید. همدلی و همفکری یعنی پرسیدن سوال هایی از خودتان. مثلا میگوییم خودتان را بگذارید جای فرزندتان و از خودتان بپرسید اگر من جای این بچه بودم در این محیط چگونه برخورد میکردم؟
تغییر نگاه
پس همه اینها بر میگردد به تغییر نگاه ما. یعنی ما باید تلاش کنیم تمریناتی از جنس تغییر نگاه انجام دهیم. وقتی نگاه ما تغییر کند مسائل مان هم روی ریل می افتند و رفته رفته برطرف می شوند.
