پرسش شما:
من پسر 18 ساله ای دارم که همیشه میگوید حوصله ندارد؛ هر سوال یا مطلبی بخواهیم به او بگوییم جوابش را از قبل میدانیم: «حوصله ندارم». وقتی هم که به او می گوییم این حرف بد است به ما می گوید: «حوصله نصیحت شدن را ندارم».
به نظر شما ما چطور می توانیم این مشکل را برطرف کنیم؟
پاسخ:
اگر شما در خانواده تان با چنین مشکلی رو به رو هستید، در ابتدا باید ببینید که فرزندتان اکنون به چه چیزی علاقه دارد. به عبارتی باید ببینید در حال حاضر فکر فرزند شما به دنبال چه چیزی است. در این نوشتار به شما کمک می کنیم که ریشه بی حوصلگی فرزندتان را دریابید تا بتوانید به درستی با این شرایط برخورد کنید.
معنای «حوصله ندارم» چیست؟
وقتی فرزند شما در پاسخ صحبت های شما می گوید که حوصله ندارد، یک معنای حرف او این است که در حال حاضر فکر او تماماً مشغول چیزی است که از صحبت های شما جداست؛ او اکنون درگیر نگرانی های دیگری است به همین دلیل نمی تواند به دغدغه ای که شما در مورد او دارید توجه بکند.
والدین چه می کنند؟ چه باید بکنند؟
در این شرایط شما باید بروید به سراغ نگرانی ها، دغدغه ها و چالش های اصلی فرزندتان؛ باید بفهمید نیاز او چیست و به سراغ نیاز او بروید.
اما متاسفانه اکثر والدین در این شرایط اصلا نیاز فرزندشان را در نظر نمی گیرند و فقط از فرزندشان می خواهند که به حرف آنها گوش بدهد!
درد فرزند شما چیست؟
بنابراین وظیفه نخست شما این است که دریابید که درد فرزند شما چیست؛ گاهی فرزند شما مشکلی دارد که اصلا به فکر شما هم خطور نمی کند. به عنوان مثال چند روز پیش یک مشاوره تلفنی داشتم، پسر جوان 18 ساله خانواده با من صحبت می کرد و می گفت که پدر و مادرش تاکنون به او یک بار هم نگفته اند که دوستش دارند!
شاید به نظر شما داشتن چنین دغدغه ای برای یک پسر جوان عجیب باشد، اما این دغدغه وجود داشت و باعث شده بود که این پسر به اولین دختری که به او گفته «دوستش دارد» دل ببندد.
نتیجه گیری
در مواجه با بی حوصلگی فرزندمان و بی توجهی او به ما، در قدم اول باید به سراغ پیدا کردن خلاء های او برویم؛ خلاء هایی که در بسیاری از موارد به صورت ناخودآگاه توسط خود ما در آنها شکل گرفته اند.