پرسش شما:
دختر من اصلا حرف و عمل ما را نمی فهمد و ما را قبول هم ندارد. به ما می گوید: «چرا فکر می کنید ما باید مثل شما بشویم؟ ما باید آزاد باشیم هر راهی که دوست داریم را انتخاب کنیم…»
اعتقاداتش سست شده و حاضر به گوش کردن، خواندن و سوال پرسیدن هم نیست؛ از طرف دیگر با کسانی دوست می شود که اصلا افراد مناسبی نیستند و به حرف آنها گوش می کند اما من و پدرش را قبول ندارد.
در ارتباط با این مشکل چه راهکاری را به ما توصیه می کنید؟
اکیداً برچسب نزنید!
تقریبا می توان گفت که اکثر نسل جوان ما این حرف ها را می زنند؛ نکته مهم این است که والدین اکیداً نباید به این جوانان برچسب بزنند.
متاسفانه والدین همین که چندبار با اعتراض فرزندشان رو به رو می شوند روی او برچسب سست شدن و بی دینی می زنند. همین که شما چندبار به فرزندتان بگویید سست شده است، تاثیر منفی به سزایی روی رفتار او خواهد داشت.
والدین چگونه باید برخورد کنند؟
والدین باید در مقابل پرسش ها و شک های فرزندشان به او بگویند: «اتفاقاً اینکه تو ما را زیر سوال ببری و شک کنی، نقطه آغاز قوی تر و غنی تر شدن ایمان و باور توست»
خودتان را زود نبازید…
معمولا ما به محض مواجهه با پرسش های فرزندمان خودمان را می بازیم.
پدر و مادر با خودشان می گویند: «آه … فرزندم از دست رفت! او از من پرسید که اصلا چرا نماز می خوانیم؟! من تا عمر داشتم چنین سوالی را نپرسیده بودم!»
شاید شما هم شنیده باشید که در ابتدای همه گیری ویروس کرونا می گفتند کسانی که خودشان را زود می بازند زودتر درگیر این ویروس می شوند؛ این نکته در ارتباط شما با فرزندتان نیز صدق می کند. شما نباید در مقابل سوال ها و شک های فرزندتان خودتان را ببازید.
سوال پرسیدن نشانه بی اعتقادی نیست
به یاد داشته باشید که سوال پرسیدن نشانه سست اعتقادی نیست. هر کس که به حرف ما گوش ندهد اعتقاداتش ضعیف نیست. بهتر است یک مقداری از این برچسب ها فاصله بگیرید تا بتوانید درک کنید که اصل حرف و مشکل فرزند شما چیست.
