چطور می توانید فرزندتان را بهتر بشناسید؟
فرزند شما در محیط همسالان خودش بهتر شناخته می شود. من همیشه تاکید کرده ام که برای تربیت فرزند باید او را در گروه همسالانش قرار داد.
فرزند شما در گروه همسالان خودش پاکی و زلالی ویژه ای دارد چرا که او در این جمع نه ترسی از معلم دارد نه شوق نمره، نه می خواهد جلوی کسی دیده بشود و نه به دنبال تشویق شدن است، بلکه خود خودش است.
بنابراین ما باید در این جمع ها که فرزندمان بدون ریا، نفاق، فرار و ترس، خود خودش هست، ویژگی های واقعی او را شناسایی کنیم.
به گذشته خودمان برگردیم
اگر به گذشته خودمان نیز نگاه کنیم اهمیت گروه همسالان را درک می کنیم. ما در قدیم، زمانی که با گروه همسالان خودمان، مثلا با پسرخاله ها و پسردایی ها بازی می کردیم تازه متوجه می شدیم که حسادت های ما در کجاست.
در این بازی ها متوجه می شدیم که در کدام مواقع تنبلیم، کجا به مقایسه های غلط می پردازیم، کجا نامردی می کنیم، در کجا حساسیم، در چه مواقعی ناخواسته دروغ می گوییم، در چه شرایطی مغرور می شویم، کجا ترسو می شویم و …
اینها همان نقاط ضعف ما بودند که در این جمع ها به خوبی هویدا می شدند.
از مربی فرزندتان کمک بخواهید
اگر فرزندتان را به یک کلاس یا اردو که همراه همسالان خودش هست می فرستید می توانید از مربی او بخواهید که اگر متوجه این نقاط ضعف فرزندتان شد به شما اطلاع دهد تا بتوانید برای رفع این نقاط ضعف برنامه ریزی کنید.
همچنین می توانید نقاط ضعفی که خودتان در او شناسایی کرده اید را به اطلاع مربی او برسانید و از مربی بخواهید به او مسئولیت هایی بدهد که در رفع این نقاط ضعف موثر هستند.
با احتیاط جراحی کنید!
مواجهه شما با این نقاط ضعف باید عقلانی، غیر مستقیم، صامت و بی سر و صدا باشد. این نوع مواجهه می تواند خیلی به شما کمک بکند.
شما برای درمان یک زخم از چاقو استفاده نمی کنید بلکه خیلی احتیاط می کنید که از یک ابزار استاندارد ضدعفونی شده استفاده کنید.
نقاط ضعف فرزند شما نیز دقیقا مانند همین زخم ها حساس است و باید با آن با احتیاط و آرامش برخورد کنید تا با رفتار خودتان فرزندتان را به طغیان و عصیان نکشانید.
