خودسازی با حضور در مجالس مذهبی
در نوشتارهای گذشته در بخش هایی از مباحث خودآگاهی و تربیت فرزند گفته بودیم که حضور فرد در جلسات مذهبی و ذکر اهل بیت می تواند موجب تقویت ذهن و روح او بشود.
در این زمینه یکی از والدین پرسش زیر را مطرح کرده اند:
«سلام. به نظر شما جوانی که تمام روز را سرکار است و شب که به منزل می آید استراحت می کند و فرصت روضه رفتن یا حرف زدن را ندارد، وقتی خانه است میخوابد و بعد آماده می شود برای رفتن به سرکار، این جوان چگونه می تواند روح و فکر و خواسته اش را تقویت کند؟»
ذکر روزانه کافی است!
برای این جوان همین مقدار کافی است که در مسیر حرکت به سمت کارش، در ماشین که می نشیند دوبار بگوید «السلام علیک یا اباعبدالله».
بیش از این مقدار نباید به او سخت گرفت.
چرا نیازی به سخت گرفتن نیست؟
ما باید حواسمان باشد که خیلی روی فرزندانمان فشار نیاوریم. نیازی نیست شما یک جوان با دغدغه بسیار را وادار به شرکت در جلسات کنید. مهم این است که «ذکر» در زندگی آنها جریان یابد.
همینقدر که ذکر شکل گرفت خود ائمه دستگیری می کنند و سفره گسترده تری را برای ما پهن می کنند.
می خواهم این را بگویم که ما هرچقدر هم که دغدغه داشته باشیم می توانیم روزمان را با سلام دادن به امام حسین (ع) شروع کنیم. این کار نه دشواری چندانی دارد و نه هزینه ای را در بر میگیرد، اما این همین اقدام ساده کمک می کند زندگی ما رفته رفته غنی تر بشود.
تجربه شما از انجام این تمرین چیست؟
اگر شما هم احساس می کنید که خودتان یا یکی از اعضای خانوده تان این نیاز و دغدغه را دارید این تمرین ساده را انجام دهید و نتایج آنرا با ما به اشتراک بگذارید.
