انسان معدن است
ما باید انسان را مانند یک معدن فرض کنیم. البته انسان واقعاً معدن هست! امام صادق علیه السلام می فرمایند:
النّاسُ مَعادِنُ كمَعادِنِ الذَّهَبِ و الفِضَّةِ : مردم معدن هايى چون معدن هاى طلا و نقره هستند
با این معدن چه باید بکنیم؟
اولین کاری که با یک معدن انجام می دهند، کشف کردن آن است. ما باید معدن را کشف کنیم، باید بدانیم که این یک معدن طلا، نقره، الماس و یا … است. انسان ها را هم درست مانند معادن باید کشف کنیم. ما باید خودمان را هم کشف کنیم!
در مرحله دوم باید به استخراج معدن بپردازیم. معادن را با دینامیت و سایر ابزارها استخراج می کنند و در آنها دگرگونی ایجاد می کنند تا متوجه شوند درون آن چه می گذرد.
فرزندان ما نیز معدن هستند، ما باید معادن ارزشمند درون آنها را کشف و استخراج کنیم.
استخراج معدن وجود انسان
می گوییم انسان یک معدن ارزشمند است چرا که وقتی خداوند او را آفرید به خودش آفرین گفت. ببینید آفرینش انسان چه عظمتی دارد!
امام علی علیه السلام فرمودند تا وقتی که انسان مجهول باشد و شناخته نشود، همه چیز مجهول خواهد بود. اگر ما به شناخت خودمان نرسیم خدا را هم نخواهیم شناخت. هرگاه انسان خودش را بشناسد، ضعف هایش را بشناسد، متوجه قدرت و وجود خداوند می شود و به خدا ایمان می آورد.
برای خداشناس شدن فرزندتان عجله نکنید!
عجله نکنید که فرزندتان خیلی سریع خداشناس شود. خدا از درون فرزند شما می گذرد. در ابتدا روی خودشناسی فرزندتان تاکید داشته بکنید. اگر انسان خودش را بشناسد خدا را هم می شناسد چرا که این دو از هم جدا نیستند.
او با شماست، هر که جا که باشید، پس وقتی خودتان را پیدا کنید، خدا هم با شما خواهد بود.
تمرین کنید
داشتن این نگرش می تواند زندگی شما را متحول کند. زمانی که شما همه انسان هایی که با آنها در تعامل هستید را به چشم یک معدن ببینید، بیکار نمی نشینید و ارتباطات موثری را با آنها شکل می دهید و سعی می کنید از آنها درس های متعددی را بیاموزید.
زمانی که فرزندتان را یک معدن ببینید، رفتار شما با او و استعدادها و نقاط ضعف و قوتش متفاوت خواهد بود و این رفتار متفاوت، تربیت متفاوتی را رقم می زند.
