پرسش شما:
اهمیت و ارزش نمره واقعی را چطور به فرزندانمان انتقال بدهیم؟ یعنی چطور می توانیم به فرزند خودمان بقبولانیم که ما همیشه دنبال نمره 20 نیستیم، بلکه آن نمره 17 یا 14 که او با دانش و فراخوانی اطلاعات خودش کسب می کند، از نمره بیستی که با کمک ما می گیرد با ارزش تر است؟
20 تو 18 است
متاسفانه سیستم آموزشی ما یک سیستم نمره مدار است. ما عادت کردیم که وقتی می خواهیم یک مدرسه را ارزیابی کنیم، معدل ها و رتبه ها را ارزیابی می کنیم. همین باعث شده که بچه ها هم همین مدلی فکر کنند و نمره برایشان اهمیت زیادی پیدا کند.
اما ما وظیفه داریم به فرزندمان بیاموزیم که اگر معلومات او اندازه نمره 18 بوده اما با کمک دیگری، 20 گرفته است، این 20 همان 18 است. فرزند ما باید بیاموزد که آن مقدار معلوماتی که دارد را ظاهر کند.
20 با 20 برابر نیست!
سعی یعنی نسبت عمل من به توان من. همیشه یادتان باشد که برخلاف تصور اکثریت، نه سودها مهم است و نه سرمایه ها! بلکه نسبت آنها مهم است.شما باید نتیجه کسب شده را به نسبت توان خودتان بسنجید.
تصور کنید ظرف من 300 سی سی باشد و من آن را کامل پر کرده باشم و ظرف شما 600 سی سی باشد و شما هم 300 سی سی آن را پر کرده باشید. شاید در نگاه اول من و شما با هم برابر به نظر برسیم اما اینطور نیست. نمره من دوبرابر شماست چراکه من تمام ظرفیت خودم را به کار گرفته ام اما شما فقط نیمی از ظرفیت خودتان را به کار گرفته اید.
دو دانش آموز را تصور کنید. یک نفر آنها با یک ساعت تلاش، نمره 20 می گیرد و نفر دوم با دو ساعت تلاش همان نمره 20 را می گیرد. در اینجا نمره 20 نفر دوم، نسبت به 20 نفر اول در واقع 40 است!
یک راهکار…
شما باید به بچه ها کمک کنید که سعی شان را بالا ببرند. یک راهکار این است که در کنار نمره درسی، یک نمره سعی هم به بچه ها بدهید. مثلا ممکن است فرزند شما 20 گرفته باشد اما نمره سعی او از 100، عدد 50 باشد!
برای خداوند کدام نمره مهم است؟
حالا به نظر شما خدا به کدام یک نمره میدهد؟ به سودها یا سرمایه ها یا نسبت آنها؟
خدا به سعی ها نمره میدهد. خداوند می فرماید: وَأَن لَيسَ لِلإِنسانِ إِلّا ما سَعىٰ
در این آیه الهی که تدبر کنیم متوجه می شویم که خداوند اشاره نکرده به آنچه کسب می کنید، بلکه اشاره فرموده به آنچه سعی می کنید.
